Budowa i utrzymanie drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską będzie wiązało się trwałą potrzebą regularnego pogłębiania jego dna, czyli usuwania osadów. To oddziaływanie (kod: J02.02.01) jest wskazane jako drugie z pięciu z najważniejszych negatywnych oddziaływań i działalności mających duży wpływ na obszar (Natura 2000, PLH280007) w Standardowym Formularzu Danych (SDF), data aktualizacji: 05.2018, (pkt. 4.3. Zagrożenia, presje i działania mające wpływ na obszar). Powstała droga wodna będzie szlakiem żeglugowym, a ten jest wymieniony w/w dokumencie (kod: D03.02), jako pierwszy z piętnastu negatywnych oddziaływań o średnim poziomie. Planowany jest wzrost ruchu jednostek na Zalewie, w tym rekreacyjnych, a powstawanie w przyszłości kolejnych małych przystani zwiększy antropopresję na miejscowe siedliska.
Aktualne są zastrzeżenia podane w opracowaniu pt. „Uwagi do Raportu o oddziaływaniu na środowisko przedsięwzięcia pn. ‘Budowa drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Zatoką Gdańską’ z zakresie ichtiofauny i rybołówstwa”, które będą ujemnie oddziaływać nie tylko na ichtiofaunę, ale i naruszą ciągłość mierzei, zmienią naturalnie ukształtowanie dno, zmniejszą powierzchnię ekologicznie czynną (Skóra 2018). Utworzone w ramach inwestycji sztuczne siedliska np. przy kanale przecinającym Mierzeję Wiślaną zasiedlą obce, inwazyjne, potno-kaspijskie gatunki ryb z rodziny babkowatych. Obecność z kolei tych gatunków (kod: I01) jest zakwalifikowane w SDF., jako kolejne negatywne oddziaływanie o średnim poziomie na obszar PLH280007. Dodatkowo w obszarze samego akwenu planowane jest przekształcenie 350 ha dna siedliska 1150 Zalewy i jeziora przymorskie, w tym w wyniku utworzenia sztucznej wyspy utracone zostanie 190 ha jego powierzchni. Ponadto zmiany dotkną siedliska 1130 Estuaria w obszarze inwestycji.
Aby dowiedzieć się więcej pobierz ekspertyzę.
POBIERZ EKSPERTYZĘ