Interpelacja w sprawie Białki

W związku z poważną interwencją działaczy i organizacji Koalicji Ratujmy Rzeki dotyczącą „prac remontowych” na terenie obszaru Natura 2000, PLH120024 Dolina Białki w Rezerwacie Przyrody Przełom Białki, które dewastowały tę rzekę, w dniu 13.12.2018 r. poseł Grzegorz Lipiec złożył interpelację w tej sprawie [link: http://orka.sejm.gov.pl/Home.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=B7NJES&view=1 ].

W imieniu wszystkich zainteresowanych Poseł Grzegorz Lipiec poprosił o wyjaśnienie:

1. związku pomiędzy postępowaniem a zmianą na stanowisku Regionalnego Konserwatora Przyrody w Krakowie;
2. powodu wydania zgody na te prace wbrew wewnętrznym opiniom pracowników RDOŚ w Krakowie;
3. dalszych planów Przedsiębiorstwa Państwowego Wody Polskie co do zmian zasad utrzymania koryta rzeki Białki oraz;
4. potencjalnych konfliktów z Unia Europejską związanych ze sprawą Białki w zakresie przestrzegania europejskich standardów ochrony przyrody.

W piśmie z dnia 10.01.2019 r. [link: http://orka2.sejm.gov.pl/INT8.nsf/klucz/ATTB8BJTG/%24FILE/i28273-o1.pdf ] w odpowiedzi na interpelację, Pani Małgorzata Golińska, Główny Konserwator Przyrody i sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska,  informuje, że zmiana na stanowisku Regionalnego Konserwatora Przyrody w Krakowie nie miała wpływu na podejmowane decyzje w tej sprawie. Ponadto informuje, że pracownicy RDOŚ w Krakowie nie zgłaszali Dyrekcji RDOŚ uwag co do podjętej decyzji.

W dokumencie można przeczytać, że RDOŚ w Krakowie wydał swoją decyzję odnośnie zakresu prac jako kompromis pomiędzy zabezpieczeniem mienia i życia ludzkiego a ochroną przyrody oraz wyznaczono działania minimalizujące negatywne skutki prac ingerujących w ciek Białki.

Jak komentuje Paweł Augustynek Halny - specjalista z Koalicji Ratujmy Rzeki - ministerstwo w swojej odpowiedzi nie wskazuje o jakie mienie chodzi i które z budynków mieszkalnych zostały zabezpieczone.

Na pytanie o dalsze plany zmian zasad utrzymania koryta rzeki Białki przez Przedsiębiorstwo Państwowe Wody Polskie, Pani Małgorzata Golińska, pomimo że sprawa dotyczy również ochrony środowiska, odsyła zainteresowanych do właściwego Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, stwierdzając, że Minister Środowiska nie jest w posiadaniu takich informacji.

Na podstawie dokumentacji wnioskuje, że prace zostały przeprowadzone zgodnie z zasadami określonymi w planie zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 Dolina Białki PLH120024 i nie będą miały trwałego wpływu na funkcjonowanie ekosystemów. Według ministerstwa negatywne oddziaływanie może zostać wywarte jedynie na nietrwałe siedliska przyrodnicze związane z kamieńcami, sugerując, że zniszczenia wyrządzone podczas prac zostaną zatarte podczas nadchodzących wiosennych wezbrań.

W związku z powyższym, Paweł Augustynek Halny poddaje wątpliwości czy można mówić o realnym zabezpieczeniu skoro na wiosnę wrócimy do stanu poprzedniego?

Analizując odpowiedź Ministerstwa Środowiska, decyzje w postępowaniu zostały wydane zgodnie z obowiązującym planem zadań ochronnych zatwierdzonym zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Krakowie z dnia 7
listopada 2014 r. (PZO), który dopuszcza prowadzenie prac hydrotechnicznych w korycie Białki [link: http://krakow.rdos.gov.pl/files/artykuly/21133/bialka_zarzadzenie.pdf].

Specjalista wskazuje zawarte w PZO wytyczne związane z utrzymaniem lub modyfikacją metod gospodarowania korytem Białki, z których wynika, że należy:
- utrzymać naturalne czynniki kształtujące siedlisko;
- pozostawić kształtowanie koryta Białki procesom naturalnym;
- nie podejmować prac hydrotechnicznych w korycie Białki, za wyjątkiem prac (w tym związanych z ochroną przeciwpowodziową i popowodziowym usuwaniem szkód) niezbędnych dla zabezpieczenia infrastruktury technicznej.
Paweł Augustynek Halny ponownie zadaje pytanie o jaką infrastrukturę w okolicach rezerwatu chodzi lub jakież to szkody powstały w naturalnym korycie rzeki?

Według Pawła Augustynka Halnego sformułowanie “zabezpieczenia życia ludzkiego” jest dobrze postrzegane medialnie, natomiast powinno mieć odzwierciedlenie w dokumentacji, na podstawie której zezwolono na zniszczenia przyrody w obszarze Natura 2000. Dodaje, że taka dokumentacja wraz z opisem co osiągnięto i mapami/modelami określającymi zasięg osiągniętego zabezpieczenia zostanie przedstawiona, oraz że efekt ten będzie odpowiednio monitorowany, zweryfikowany i kontrolowany przy najbliższym wezbraniu. W końcu jeśli jako Państwo nie mieliśmy innego wyjścia i musieliśmy zniszczyć przyrodę nawet w rezerwacie i wydać mnóstwo pieniędzy na te prace, to przynajmniej miejmy pewność, że najbliższa duża woda wykaże ich celowość.